Ο αγώνας της γενιάς μου.

Η σύγχρονη Ιστορία της χώρας μας είναι σημαδεμένη από αγώνες για ελευθερία και επιβίωση. Σημάδια πληγών βαθιά αλλά ταυτόχρονα αιτία υπενθύμισης και υπερηφάνειας. Γενιές ανθρώπων αγωνίστηκαν σε ετούτη τη χώρα για την "ενδέκατη εντολή", για τον πολιτισμό και τα ιδεώδη που δημιούργησε κατά τους πρώτους χρόνους του Δυτικού πολιτισμού...
Πως να ξεχάσω τον αγώνα των προ-παππούδων μας απέναντι στον Οθωμανό κατακτητή για Ελευθερία. Ξεχνιέται το παιδομάζωμα; Ξεχνιέται το κεφαλικό χαράτσι; Πόσο επίκαιρες τις νιώθεις αυτές τις λέξεις Έλληνα...; Ένας αγώνας ο οποίος δόθηκε στα απομεινάρια του Ευρωπαϊκού μεσαίωνα, στις στάχτες των ανθρώπων που οι αναζητήσεις τους ξεπερνούσαν τα όρια του "λεξικού" των απολογητών.....

Πώς να ξεχάσω τον αγώνα των παππούδων μας κατά την διάρκεια της κατοχής. Πείνα, μαζικές εκτελέσεις για αντίποινα, κατεστραμμένα ολόκληρα χωριά που στοίχησαν την ζωή σε 500.000 ψυχές!. Ο παροξυσμός της ψυχασθένειας και της φυλετικής ανωτερότητας σε όλο του το μεγαλείο... Ξεχνιέται ο ξεριζωμός και η τελική εξολόθρευση των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης; Ξεχνιέται η φρίκη του ολοκαυτώματος; Ξεχνιέται η ατιμωρησία των ρουφιάνων των ναζί (τάγματα ασφαλείας) που επιβλήθηκε στην άρρωστη μεταπολεμική "Ελλαδίτσα" από τους συμμάχους, εν όψη του ψυχρού πολέμου... Πόσο επίκαιρες τις νιώθεις αυτές τις λέξεις Έλληνα...ψηφοφόρε των χρυσών αυγών;

Πως να ξεχάσω τον αγώνα των πατεράδων μας, όταν οι ατιμώρητοι δωσίλογοι της κατοχής αποφάσισαν να επαναλάβουν τον όρκο τους στο σκοτάδι..... Βασανισμοί, εξορία, δολοφονίες....
Πως να ξεχάσω τη φωνή της Δαμανάκη "Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο..." Ξεχνιέται η δραματική εισβολή των τάνκς στο Πολυτεχνείο και οι νεκροί που έμειναν πίσω τους, να καλωσορίζουν την επιστροφή της Δημοκρατίας στη χώρα που την γέννησε; Ξεχνάς ρε Πατέρα τον αγώνα που έδωσες για να κρατηθείς ακέραιος, με αποτέλεσμα να γίνεις η εξαίρεση του κανόνα; Ένας κανόνας μαζικής αλλοτρίωσης ψυχών, κοινωνικών ομάδων, μιας ολόκληρης χώρας....μέχρι να πλειοψηφήσει και να γίνει ο κανόνας...ο οποίος μας ταξίδεψε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα!

Ο Αγώνας της γενιάς μου δεν θα είναι σαν των προ-παππούδων μας και των πατεράδων μας, υπό την έννοια των αιματηρών αγώνων....μπορώ βέβαια να εξαιρέσω τους ήδη χιλιάδες αυτόχειρες συμπολίτες μου οι οποίοι έφυγαν αγωνιζόμενοι απέναντι στην λιτότητα της κατασκευασμένης κρίσης, απέναντι στον άνισο αγώνα για επιβίωση και την τεράστια αρρώστια της περασμένης πενταετίας....την κατάθλιψη!

Ο Αγώνας της γενιάς μου θα περάσει από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας.
Να μη ξεχάσω να κλείσω τη τηλεόραση
Να μη ξεχάσω να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και να επεξεργάζομαι τις σκέψεις των άλλων.

Ο Αγώνας της γενιάς μου είναι και θα είναι ανηφορικός αλλά συνάμα ειρηνικός. Θα βασίζεται σε μετριοπαθείς ανθρώπους με δυνατή θέληση και καθαρή σκέψη. Τώρα που τα "παντελόνια" αντικατέστησαν τις "φούστες" της διαφθοράς, τώρα μπορώ να νιώσω την αλληλεγγύη την ομοψυχία, την ομορφιά του αγώνα....

Ο Αγώνας της γενιάς μου θα είναι μια επανάσταση του μυαλού, μια πρωτόγνωρη αλλαγή του τρόπου σκέψεις, και της δεκτικότητας των ανθρώπων σε νέες ιδέες, μια αμφισβήτηση των πάντων με...Ιθάκη την ευημερία όλων μας! Πόσο ρομαντικές νιώθεις αυτές τις λέξεις φίλε αναγνώστη...; Εσύ είσαι προετοιμασμένος για τον δύσκολο δρόμο προς την δικιά μας Ιθάκη...;